Bakış Açıları

"Amaaaan kağıt yok muydu da bu çocuk kendini boyadı?"

"Ayyy, ne kadar ilgisiz ve rahat bir annesi varmış, kimyasalları vücuduna aldı çocuk, tüh tüh!"

"Bir çocuğum olsaydı benim tepkim ne olurdu? Ben de göbek deliğinin oraya bir çiçek çizer miydim ki?"

"Vah vah, bu çocuk nasıl temizlenecek?"

"Boyalar kurumadan kanepeye atarsa kendini yandık valla, her taraf berbat olacak!"

"Gidip şunu bir öpsem de benim de ağzım yüzüm boya olsa. Hem sonra selfie bile çekeriz."

"Bu çocuk kesin yabancı; Türkler, çocuklarını bu kadar rahat yetiştirmez."

"Senin o sarkan yanaklarını, dudaklarını severim ben. Saçlarının rengine, kirpiklerinin güzelliğine bak, maşallah!"

"Her şeyin bir yaşı var işte, iyi ki özgür bırakılmış, benim yaşımda bunu yapacak hali yok ya."

"Hahahaha, harika!"
"Bu çocuk belli ki çok yaramaz. Allah ailesine sabır versin."
"Hayal gücü yüksek bir çocuğa benziyor."
"Ne hayal gücünden bahsediyorsun? Çocuk işte, eline boya geçince bulduğu yeri boyar."

...

Benim bakış açım mı?

Gökyüzü, yanağındaki mavide; güneş, omzundaki turuncuda saklı ve rengarenk gövdesiyle onun hayatı bir gökkuşağı.